De wettelijke verdeling
Volgens de wettelijke verdeling gaat de hele erfenis via rechtswege naar de echtgenoot van de overledene. De kinderen krijgen een zogeheten vordering op die echtgenoot (de langstlevende ouder) voor de waarde van hun erfdeel. De kinderen krijgen hun geld niet direct. De vordering wordt opeisbaar als de langstlevende ouder failliet gaat, in de schuldsaneringsregeling komt (WSNP) en natuurlijk als de langstlevende ouder is overleden of als een bepaalde situatie zich voordoet die in een testament is genoemd.
In een testament kan bijvoorbeeld bepaald zijn dat de vordering van de kinderen opeisbaar wordt bij hertrouwen van de langstlevende ouder. Soms worden ook uitzonderingen daarop in een testament genoemd, bijvoorbeeld als getrouwd wordt op huwelijkse voorwaarden. Het opeisen van de geldvordering bij hertrouwen kan in de praktijk problemen opleveren. De langstlevende ouder kan daardoor bijvoorbeeld verplicht worden de woning te verkopen om de vorderingen van de kinderen te kunnen voldoen. En zo nodig moet de rechter daar aan te pas komen.
